Έχοντας περιπλανηθεί για καιρό στον κόσμο των εκδόσεων, η καλή μου τύχη, ή τα πνεύματα και ξωτικά του βιβλίου μου με οδήγησαν στην πόρτα του Οσελότου. Με το άνοιγμά της μπήκα σ’ ένα ψυχικό χώρο που μόνο στα παραμύθια συναντούμε πια στις στεγνές μέρες μας. Στην πραγματικότητα ήταν μια φωλιά, τόσο ζεστή, φιλόξενη και γενναιόδωρη, που ακόμη δυσκολεύομαι να πιστέψω πως δεν είναι ένα παιχνίδι ξωτικών αναζωογονητικό για τις ταλαιπωρημένες μου περιπλανήσεις. Από την πρώτη στιγμή αισθάνθηκα να αγκαλιάζουν το βιβλίο μου κι εμένα με τον μεγαλύτερο σεβασμό, αγάπη, λεπτότητα και φροντίδα. Η λεπτολόγος, άκρως υπεύθυνη κι εξαιρετικά ευαίσθητη επιμέλεια του κειμένου, η επιλογή της κατάλληλης γραμματοσειράς, τα σχέδια που θα διακοσμούσαν το εσωτερικό, η εμπνευσμένη σύνθεση του εξωφύλλου, όλα έγιναν με σπάνια αγάπη κι ευθύνη προς όλες τις πλευρές: το βιβλίο, τον συγγραφέα, τον αναγνώστη, την τελειότητα. Μέσα σ’ όλον αυτόν τον αγώνα –που τα αποτελέσματά του μου θυμίζουν κομψοτέχνημα– η έγνοια του Οσελότου να ανταποκριθεί στο όριο των οικονομικών μου δυνατοτήτων υπήρξε εξίσου σημαντική και συγκινητική. Με τις μικρές μου δυνάμεις, ποτέ δεν θα μπορούσα να φανταστώ όχι μόνο την έκδοση του βιβλίου μου αλλά και μια παρουσίασή του τόσο αισθητική, πλήρη, εξαιρετική, κι ακόμη παραπέρα, την πολύπλευρη προώθησή του. Αισθάνομαι ευγνώμων κι επιθυμώ να ευχαριστήσω με κάθε τρόπο τις εκδότριες του Οσελότου για την εμπιστοσύνη, την αγάπη και τον σκληρό εμπνευσμένο τους μόχθο, για τη σοβαρότητα και τη σεμνότητά τους, αλλά κι επειδή, με όλα αυτά, μου προσέφεραν μια οικογένεια, για μένα και τα γραπτά μου.