Κάνω έναρξη από την έκφραση της πιθανολογούμενης απαρέγκλιτης πεποίθησης του πνευματικού συνόλου των Νεοελλήνων: το χρέος που επωμιζόμαστε από τη δυσβάσταχτη προγονική μας παρακαταθήκη μάς επιτάσσει να είμαστε προγονολάτρες και όχι προγονόπληκτοι, όσο και αν το γεγονός αυτό αποτελεί, κατ’ επίφαση, παραδοξολογία.
Οφείλουμε δηλαδή τα θετικά πνευματικά και βιοτικών συνθηκών στοιχεία όχι μόνο να τα επιδοκιμάζουμε, αλλά και να επιδιώκουμε την αφομοίωση ή έστω την προσέγγισή τους· τα αρνητικά όχι μόνο να τα αποδοκιμάζουμε, αλλά και να τα περιθωριοποιούμε ή ακόμη απλώς και να μην τα αποδεχόμαστε.
Ως ενδεικτικά της δεύτερης περίπτωσης μνημονεύω τα ομοφυλοφιλικά φαινόμενα της αρχαιότητας σχετικά με τις βιοτικές συνθήκες και, αναφορικά με την πολιτισμική μας κληρονομιά, τη διαχρονικά αναγνωρισμένη ρήση – ιερή παρακαταθήκη των αρχαίων «νοῦς ὑγιής ἐν σώματι ὑγιεῖ». Εννοώ ότι δεν πρέπει να αποδεχόμαστε ούτε καν το ελάχιστο από τα πνευματικά μας προϊόντα άκριτα και αβασάνιστα, αλλά να το αντιμετωπίζουμε απόλυτα ορθολογιστικά, γιατί μόνο την αλήθεια οφείλει να έχει κάθε μελετητής στο στόχαστρό του.

[...] εγκατεσπαρμένα ανάκατα, συναπαρτίζονται θρησκευτικές ιδέες άκρως επαναστατικές, που, όταν εναποτεθούν στην επιφάνεια, προμηνύουν ανατροπές του κατεστημένου. Εξυπηρετείται όχι μόνο η θρησκεία της επικράτειας ενός εκάστου έθνους αλλά το οικουμενικό «πιστεύω» διαχρονικά. Αυτό επιτάσσουν και η λογική και η δεοντολογική συνέπεια και η Θεία Δικαιοσύνη. [...]

Διαβάστε τα κείμενα στην αγγλική γλώσσα  καθώς και άλλες πληροφορίες για τον συγγραφέα http://www.peacefromharmony.org/?cat=en_c&key=468

Το συμπληρωματικώς τιτλοφορούμενο του έργου «Μεταφυσικά Ανάλεκτα» καλύπτεται και με το προτασσόμενο «Στοχαστικοί Σπινθήρες», μια και στοχαστικά παράγωγα πλαισιώνουν και το επιτασσόμενο, όπως και το πρώτο, απότοκα πηγαίων εμπνεύσεων του συγγραφέα και με το πρόσθετο του καινοφανούς και του ρηξικέλευθου. Μην τα αποζητήσετε άρα καταγραμμένα από κανέναν απολύτως άλλον ερευνητή, εκτός από τις περιπτώσεις που προκύπτουν από ερανίσματα από αρχαιοελληνικές πηγές, σε ελεύθερη απόδοσή μου πάντως. Συνεπώς κατισχύει και η ίδια μεθόδευση διαπραγμάτευσης από το συγγραφέα και με τα ίδια κριτήρια μπορεί να εκφράζει τις απόψεις του το αναγνωστικό κοινό για το διμερή υποστασιακό τίτλο. Απλούστατα εκθέτονται σε δύο πλαίσια δοκιμιακών συλλογών εννοιολογικά διιστάμενα παράγωγα και επόμενο είναι το ενδιαφέρον του αναγνώστη να παραλλάσσει και να διαφοροποιείται από την άποψη της έντασης και της έξαρσης. Πάντως αναμενόμενη είναι και προεξοφλημένη η ικανοποιητική ανταπόκριση αποζημίωσης του αναγνωστικού κοινού, όταν θα διεξέρχεται το όλο έργο.

[...]Τα κείμενα στον παρόν βιβλίο αποτελούν παλαιές και νέες εργασίες μου σχετικές με την Φυσική Αγωγή, την φιλοσοφική της θεμελίωση και την εκπαιδευτική της εφαρμογή. Είναι όλα πρωτότυπες επιστημονικές εργασίες δοκίμια σε δυσεύρετα θέματα –ακόμη και στην διεθνή βιβλιογραφία– και δημοσιεύθηκαν και ανακοινώθηκαν σε διεθνή συνέδρια και σε επιστημονικά περιοδικά, με εξαίρεση το πρώτο κείμενο, το οποίο λόγω της εκτάσεώς του απετέλεσε δεκαπεντάλεπτη προφορική ανακοίνωση στο Διεθνές Συνέδριο Φυσικής Αγωγής στην Κομοτηνή το 2004.  Πίστευα πάντα και πιστεύω πως η Φιλοσοφία και η σπουδή της μπορεί να διαδραματίζει καθοριστικό ρόλο στην διαμόρφωση και πορεία της Φυσικής Αγωγής μέσα στον 21ο αιώνα. [...]

Η παρούσα συλλογή δοκιμίων με τίτλο  Φιλοσοφική Περιπλάνηση θίγει ζητήματα τα οποία απασχόλησαν στο πέρασμα του χρόνου την πνευματική διανόηση, ακολουθώντας το φιλοσοφικό στοχασμό της εκάστοτε εποχής.
Αναντίρρητα η πρόοδος του πολιτισμού είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την πρόοδο του ανθρωπίνου πνεύματος. Η περιπλάνησή μας αρχίζει από την εποχή της αρχαίας Ελληνικής φιλοσοφίας διερευνώντας την έννοια του νου στο έργο του Αναξαγόρα και συνεχίζει με ζητήματα ηθικής στην Στωική φιλοσοφία κατά την Ελληνιστική εποχή. Κατά τη Βυζαντινή εποχή ο φιλοσοφικός στοχασμός, σκιαγραφεί μια ευρύτερη αντίληψη για το Θεό, τον κόσμο, και τον άνθρωπο για να επεκταθεί στη Μεσαιωνική εποχή σε ζητήματα ηθικής και ελεύθερης βούλησης. Η φιλοσοφία της Αναγέννησης αναδεικνύει θέματα αξιοπρέπειας και εικασιών. Η Νεοελληνική φιλοσοφία σφραγίζεται από τις ηθικές, πολιτικές, γλωσσικές και παιδαγωγικές ιδέες των δασκάλων του Γένους και συγκεκριμένα του Α. Κοραή. Στη Νεότερη Ευρωπαϊκή φιλοσοφία αναδεικνύεται ο στοχασμός του Καντ στην αντινομία Ελευθερία ή Αιτιότητα ενώ στη Σύγχρονη Ευρωπαϊκή Φιλοσοφία εξετάζεται η φιλοσοφία της γλώσσας μέσα από το έργο του Ludwig  Wittgenstein, Tractatus Logico-Philosophicus (Λογικο-Φιλοσοφική Πραγματεία).