Περιγραφή
Όταν η αγάπη πεθαίνει, γίνεται φάντασμα, και στοιχειώνει τις καρδιές μας, για πάντα… Έτσι και η καρδιά της Κάτιας, μιας νεαρής κοπέλας, γόνου μιας εύπορης οικογένειας της Χαλκίδας του 1910, στοιχειώθηκε, και από εκεί και έπειτα μια αλυσίδα γεγονότων ξεκίνησε… Από την οικογένεια δεν έμεινε κανείς παρά μόνο το αρχοντικό, ή έτσι νόμιζαν…
105 χρόνια μετά, στη Χαλκίδα του 2015, ένα δωδεκάχρονο αγόρι ζει με τον πατέρα του, κουβαλώντας τον πόνο της εγκατάλειψης από τη μητέρα του, ή έτσι νόμιζε…
Υπομένοντας σωματική και ψυχολογική βία, ώσπου δεν άντεχε πια, και ένα βράδυ, στο αποκορύφωμα της καταπίεσής του, το σκάει από το σπίτι του και βρίσκει καταφύγιο σε ένα εγκαταλελειμμένο σπίτι. Αρχοντικό εποχής…
Είναι όμως μόνος του εκεί; Είναι ασφαλής; Γλύτωσε όντως από το κακό που τον δυνάστευε εκείνο το βράδυ, ή εγκλωβίστηκε άθελά του σε κάτι χειρότερο; Κάτι τον έφερε εκεί… Κάτι ανέκαθεν προσπαθούσε να τον τραβήξει κοντά του… Τι ήταν αυτό, και τι ήθελε από τον μικρό Λουκά;
Μια εφηβική ιστορία με φαντάσματα… Φαντάσματα του παρελθόντος και του σήμερα…
Η Έλενα Ζάγουρα γεννήθηκε στην Αθήνα τον Νοέμβριο του 1981 και μεγάλωσε και έζησε στη Χαλκίδα.
Σπούδασε στο Α.Τ.Ε.Ι. Θεσσαλονίκης Τεχνολογία Τροφίμων και Διατροφή και πλέον εργάζεται ως ιδιωτική υπάλληλος στον τομέα της υγείας.
Είναι παντρεμένη και ζει με την οικογένειά της στη Χαλκίδα.
Εμπνευσμένη από τις μυθοπλασίες που συνοδεύουν τη γενέτειρά της, από τα παιδικά της ακόμα χρόνια ήταν λάτρης της λογοτεχνίας του φανταστικού και αναπόφευκτα οδηγήθηκε στο να αποτυπώσει στο χαρτί και η ίδια κάποιες από τις δικές της ιστορίες.
Η αγάπη της για τη λογοτεχνία την ώθησε να παρακολουθήσει διαφόρων ειδών σχετικά επιμορφωτικά σεμινάρια, όπως το «Δημιουργική Γραφή – από τη φαντασία στο χαρτί» επιπέδου advanced που πραγματοποιήθηκε από την ACTA – τεχνοβλαστό του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, το σεμινάριο «Λογοτεχνία του φανταστικού» επιπέδου advanced που πραγματοποιήθηκε επίσης από τον ίδιο φορέα, το εκπαιδευτικό πρόγραμμα τριών μηνών που διοργανώθηκε από το Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, με τίτλο «Πρακτικές Ασκήσεις Δημιουργικής Γραφής», καθώς και το εκπαιδευτικό πρόγραμμα πέντε μηνών που διοργανώθηκε από το ίδιο πανεπιστήμιο, με τίτλο «Επιμέλεια και Διόρθωση Κειμένων» από όπου και αποκόμισε και τους αντίστοιχους τίτλους.
Το μυθιστόρημα «Μητέρα» είναι το πρώτο από τα έργα της που εκδόθηκε από τις εκδόσεις Οσελότος.
Τζώρτζια –
Ένα πολύ ωραίο βιβλίο που κατάφερε να με κάνει να ταξιδέψω μαζί με τον Λουκά και με τους υπόλοιπους ήρωες, με τις περιγραφικές του εικόνες που με έκαναν να μη θέλω να σταματήσω το διάβασμα, με έκανε να τρομάξω, να συγκινηθώ, να ανατριχιάσω, αλλά και να θυμώσω με όσα περνούσαν τα καλόψυχα παιδιά. Δεν περίμενα τέτοια εξέλιξη και αυτό με έκανε να ενθουσιαστώ περισσότερο στο τέλος. Μου άρεσε πολύ που η ιστορία είχε εύκολο νόημα και μου άρεσε που ήταν εύκολο να το διαβάσει κάποιος χωρίς να χρειάζεται πολλή σκέψη. Είναι βιβλίο που θα ξαναδιάβαζα!
Ηλιάνα –
Με κομμένη την ανάσα διαβάζει κανείς το βιβλίο της Έλενας που προβάλλει τον γονεϊκό ρόλο σε όλες του τις διαστάσεις. Μεταξύ φαντασίας και πραγματικότητας περιγράφει πολύ αναλυτικά τη μεταμόρφωση της μητέρας και του πατέρα σε τέρας. Ο ρόλος της Μητέρας όμως καθορίζει τη ζωή του παιδιού. Με έντονες εικόνες, περιγραφές, διαλόγους που αποκαλύπτουν αλήθειες αλλά και με μια πλοκή που συνδέει το παρόν με το παρελθόν, ο μικρός Λουκάς ξεδιπλώνει τη δική του ιστορία…
Δημήτρης –
Πολύ ωραίο βιβλίο! Διαβάζεται πολύ ευχάριστα και σε κρατά σε αγωνία μέχρι το τέλος. Περιγράφει τον ρόλο που παίζει η μητέρα αλλά και η οικογένεια για το παιδί. Το τέλος της ιστορίας συναρπάζει πραγματικά! Συγχαρητήρια!!!
Νικόλας –
Ένα καθηλωτικό μυθιστόρημα που σου κόβει την ανάσα. Γρήγορο και ευανάγνωστο, κρατά το ενδιαφέρον αμείωτο! Με μεταφορές κρυμμένες κάτω από το πέπλο του φανταστικού, ονοματίζει αλήθειες, δύσκολες να ειπωθούν…
Συγκινητικό από την αρχή έως και το τέλος του, που τολμώ να χαρακτηρίσω απρόβλεπτο. Ο μικρός Λουκάς μέσα από το την δική του θλιβερή ιστορία, με έκανε να τον συμπονέσω, να θυμώσω, να συγκινηθώ και γενικότερα με γέμισε συναισθήματα, γεγονός που δεν το περίμενα, όταν έπιασα αυτό το βιβλίο εντελώς τυχαία στα χέρια μου! Το συνιστώ ανεπιφύλακτα!
Μάνος –
To «Μητέρα» είναι ένα βιβλίο που σε εκπλήσσει ευχάριστα. Είναι ένα πολύ καλό βιβλίο της κατηγορίας της μυθοπλασίας του φανταστικού. Γρήγορο, συναρπαστικό με τη συγγραφέα να συρράφει με ευφυέστατο τρόπο την εναλλαγή των εικόνων και των συναισθημάτων. Λύπη, αγωνία, μυστήριο, λύση και ανακούφιση κρύβονται σε κάθε σελίδα περιμένοντας να σε συναντήσουν και να σε συνεπάρουν.
Παράλληλα όμως, οι ήρωες του απαλλαγμένοι από το περιτύλιγμα του Φανταστικού, θα μπορούσαν να ζουν και στα πλαίσια της καθημερινότητας μας, δίπλα μας, άνθρωποι της γειτονικής πόρτας, με προβλήματα που ο καθένας από εμάς θα μπορούσε να έχει βιώσει.
Και αυτή είναι η μαγεία του «Μητέρα». Αναμιγνύει περίτεχνα το φανταστικό με το υπαρκτό, με τρόπο που σε κάνει να νομίζεις ότι τον Λουκά κάπου τον έχεις συναντήσει, σίγουρα έχεις πιει καφέ με μια κοπέλα σαν την Αφροδίτη και κάπου στο νήμα της ζωής σου έχεις νιώσει όπως η χιλιοταλαιπωρημένη Κάτια.
Σκηνικό φαντασίας με ρεαλιστικούς προβληματισμούς, που ταξιδεύει, σκηνοθετεί εικόνες, διδάσκει κι αν μη τι άλλο γεμίζει το μυαλό και την ψυχή σου.
Τι άλλο να ζητήσεις από ένα μυθιστόρημα;
Το προτείνω ανεπιφύλακτα!!!
Μπράβο!
Μαίρη –
Εκ πρώτης όψεως νόμιζα ότι πρόκειται για ένα εφηβικό μυθιστόρημα με φαντάσματα αλλά καθώς οι σελίδες διαδέχονταν η μία την άλλη, συναισθήματα με κατέκλυζαν!
Οι εναλλαγές εικόνων, οι έντονοι διάλογοι, και οι γλαφυρές περιγραφές που σε παρασύρουν χωρίς να σε κουράζουν το καθιστούν τρομερά ευανάγνωστο. Το έντεχνο ταξίδι στο τότε και στο σήμερα και η συντροφιά με ένα δωδεκάχρονο αγόρι και ένα φάντασμα, με έκανε να μην μπορώ να το αφήσω από τα χέρια μου…
Έπιασα τον εαυτό μου να θυμώνει, να αγανακτεί, να θέλει να μπει μέσα στην ιστορία και να προστατεύσει τον ήρωα. Ταυτίστηκα (δεν θα σας πω με ποιον…), ένιωσα συμπάθεια και δεν σας κρύβω ότι τρόμαξα. Τρόμαξα, όχι όμως από τα φαντάσματα του έργου, αλλά από τα τέρατα και τα φαντάσματα που εντέχνως η συγγραφέας έχει καταφέρει να κρύψει μέσα στην ιστορία της. Γονεϊκά τέρατα που υπήρχαν και θα υπάρχουν πάντα και που σημαδεύουν άθελα τους ή και ηθελημένα κάποιες φορές τις αθώες ψυχές και τις ζωές των παιδιών, κάνοντας ανείπωτη ζημιά.
Εκφοβισμός, μπούλινγκ, ακατάλληλες οικογένειες, δυσκολίες, πάθη, λάθη και τεράστια ανάγκη για αγάπη και αποδοχή!
Μόνο μπράβο μπορώ να πω λοιπόν, σε ένα βιβλίο που με εξέπληξε όχι απλά ευχάριστα. Αξίζει η κάθε αράδα και η κάθε σελίδα τον χρόνο σας. Προφανώς και το συνιστώ ανεπιφύλακτα.
Βικτώρια –
Τελείωσα το «ΜΗΤΕΡΑ» μόλις σε μια μέρα. Είναι ένα βιβλίο που δεν θέλεις να αφήσεις από τα χέρια σου, όταν το ξεκινήσεις!
Εξαιρετική ιστορία με πολλές σιωπηλές αλήθειες της ζωής.
Ανυπομονώ να διαβάσω και αλλά έργα της συγγραφέως!